home > Persoonlijke groei > Oost West Centrum > Innerlijke kind - vierdaagse

Innerlijke kind - vierdaagse (Villers-devant-Orval)

Groepsles
Privéles

woensdag 18 juli 2018 (19:00-00:00) - 5 lesdagen

Beschrijving

ANDERS OMGAAN MET PATRONEN UIT JE (VROEGE) KINDERTIJD. Hoe we zijn opgegroeid en hoe we nu als volwassene in het leven staan is sterk afhankelijk van wie onze ouders en opvoeders zijn geweest. Hadden we liefdevolle ouders, die ons warmte, geborgenheid, respect, koestering, veiligheid en voeding gaven, ouders die ons zagen zoals we in feite zijn, dan staan we anders in het hier en nu, dan bij ouders die nog geheel met hun eigen proces bezig zijn en daardoor weinig tijd en aandacht voor ons als kind hadden. Helaas is het zo dat het merendeel van de mensen geen perfecte ouders hadden en zich eerder een jeugd herinneren van tekortkomingen en angsten, dan van overvloed aan liefde.

Dit alles kan tot gevolg hebben dat het voelen van die tekortkomingen niet veilig was en dat we het voelen gingen uitschakelenof op z'n minst gingen verminderen. We zijn daardoor voor een heel groot gedeelte in ons hoofd gaan zitten. We trachten hiermee ons leven onder controle te houden. Om dit te doen moesten we wijsheden vergaren. We kwamen er achter dat we nog veel zaken echt niet weten. Dit maakte ons onzeker en we moesten nog meer "leren". We gingen problemen rationaliseren, wegdenken en beredeneren waarom het zo is geweest en waarom het nu zo is. Emoties werden niet gevoeld, sterker nog, ze werden ontkend. Maar onderhuids bleven deze emoties doorgisten. Dit alles in tegenstelling tot iemand die veel liefde ervaren heeft van zijn ouders. Deze mensen zitten meer in hun gevoel en voelen aan wat goed en minder goed voor hun is. Echt controleren is niet nodig, omdat op elk moment van de dag ze contact hebben met hun gevoel.

Je Innerlijke Kind is nu de verlijfelijking van die gevoelens. "Het" Innerlijke Kind bestaat dan ook niet echt, het is meer een samenvoegsel van allerlei gevoelens uit het verleden, uit de kinderjaren, die toen ontstaan zijn en die weggestopt zijn. Verdriet, niet gezien worden, angsten, eenzaamheid etc. en de daarbij behorende overtuigingen als: "Het is er niet voor mij", of "Ik ben niet goed genoeg", of "Het ligt allemaal aan mij", of "Ik had beter uit moeten kijken", etc. kunnen in die jeugdjaren zijn ontstaan en nu in het volwassen leven ons leiden in onze beslissingen.

In de workshops die we dit jaar aanbieden geven we de mogelijkheid om door middel van geleide meditatie in contact met je Innerlijke Kind te komen. Hierdoor kom je weer bij de gevoelens van vroeger en kan je die als volwassene van nu een plaatsje geven. Je kunt ze als volwassene verwerken in het hier en nu met de volwassen wetenschap hoe het toen zo gekomen is. Hiermee creëer je voor jezelf een hulpmiddel om een extra bron aan te boren als het gaat om het nemen van beslissingen. Beslissingen in relaties, of die nu tussen geliefden is of de relatie tussen werknemer en werkgever, worden meestal genomen op basis van je gevoel. Maar hoe kan dat gefundeerd, als je er geen of heel weinig contact mee kan maken?

Veel mensen kennen deze feiten. Hun relatie met hun partner loopt stuk. Hun relatie met hun werkgever staat op springen. Ze "weten" niet meer hoe ze de conflicten aan moeten pakken. Ze liggen 's nachts uren in hun bed te piekeren en te zoeken naar oplossingen (in hun hoofd). Er is een angst om die conflicten aan te pakken. En juist deze angst werkt verlammend en blokkeert hun handelingen. Deze angst is het angstdeel van hun Innerlijke Kind. Het is vaak een angst die ontstaan is in de kinderjaren en die als een "waarheid" in het hier en nu is ingeslopen. Maar zijn die overtuigingen wel terecht? Is die angst wel terecht? Voor die persoon wel, echter als een buitenstaander er naar kijkt, dan lijkt het probleem soms veel kleiner dan zoals die persoon dat zelf ervaart. Door de communicatiemogelijkheid met je Innerlijke Kind, kan je je eigen Innerlijke Kind terzijde staan in die angst. Je kunt je eigen volwassene zijn, die "praat" met je Innerlijke Kind om zo tot een oplossing te komen van "het probleem".

In de workshop leren we je aan hoe je kunt communiceren met je eigen Innerlijke Kind.
We leren je dat de angst een kind-angst is en dat veel patronen in je leven afkomstig zijn uit je jeugdjaren. Ouders, omstandigheden, het schoolplein, je onderwijzers, en meer externe factoren zijn allemaal van invloed geweest van hoe jij je toen voelde en of je kon leven of dat je moest overleven. In het laatste geval was het "voelen" geen item, want dit was veel te beangstigend. Je leerde dus af om te gaan voelen. En om te overleven ging je denken en duwde die angstgevoelens weg. En juist die weggeduwde angstgevoelens kunnen een bron zijn van later terugkerende verschijnselen als plotselinge woedeaanvallen(waar je 5 minuten later spijt van hebt), van onzekerheden, van beroepskeuzes (waar je niet gelukkig mee bent), van gevoelens van "ik geef veel aan anderen, maar wanneer kom ik aan de beurt?".

Tevens garanderen wij, als begeleiders van de workshop, de veiligheid van de deelnemers. Er worden afspraken gemaakt in het begin van de workshop dat niets van wat er gezegd en gedaan wordt tijdens de sessies, buiten de groep komt. We werken in groepsverband, maar de deelnemers krijgen ook persoonlijke aandacht. Om deze reden wordt de groep dan ook klein gehouden.

In een vorige workshop zei een deelnemer aan het einde van het weekend: "Ik heb veel cursussen gevolgd. Stuk voor stuk waren ze waardevol en hebben me meegeholpen op mijn levenspad. Ik kon echter niet het onderlinge verband zien en het grotere geheel van dit alles. Nu, na het contact te hebben gelegd met mijn Innerlijke Kind, is het ontbrekende puzzelstukje op zijn plaats gekomen en kan ik het grotere geheel zien en ik snap nu ook hoe al de andere cursussen onderling een verband hebben".

Net zoals onze ouders een verantwoording hadden naar ons, hebben wij die naar onze kinderen. Wat wij opruimen hoeven onze kinderen niet te dragen. In Suriname heeft men daar een spreekwoord voor: "Laat niet achter je de stenen waar later je kinderen over kunnen struikelen".

En om dit te bewerkstelligen en daarmee de wereld wat mooier te maken, doen wij dit werk, de workshops geven we al sinds 2012 bij Oost West Centrum. We gunnen jullie het plezier en het geluk in het leven en hopen dat jullie hetzelfde ontdekken als dat wij in ons eigen leven ontdekt hebben aan vreugde, liefde en licht.

Feedback van cursisten:

"Ik ben dankbaar voor de manier waarop de workshop was opgebouwd, voor het bieden van grenzen en het respecteren van andermans grenzen. Tot tranen toe ben ik ontroerd door de veiligheid die zo voelbaar was. Dank jullie wel!" L.V., Antwerpen

"Deze 4-daagse heeft me veel inzicht gebracht. En het bijzondere voor mij is, dat het niet via de taal komt, maar vooral via mijn beleving. Vaak analyseer ik er op los. Ik ‚“zie‚” en ‚“snap‚” van alles‚… (‚“denk‚” ik !) Na het stoeien op de grasmat voel ik me: moe, voldaan, sterk, blij, vrolijk, ontspannen. Remke en Griet verstaan de kunst om mij de beleving in te krijgen. Daar ben ik hen heel dankbaar voor. Ook de beleving van mijn boosheid is geweldig geweest. Tjonge wat een power zit er in me !
Ik heb genoten. Ben mezelf tegen gekomen (want ook dat blijft gebeuren) en ben heel trots op de stappen die ik nu kan zetten. Nu, ruim 2 maanden later, ben ik nog zo!! blij met mijn Orval ervaring. Er is duidelijk wat veranderd in mij. Stapje voor stapje voel ik mezelf sterker en blijer als volwassen vrouw & weet ik naar mijn kleine innerlijke meid te luisteren/ te voelen.
Ik kan het iedereen aanraden. Dank jullie wel Griet en Remke."
Leonie, Rotterdam

"Na de Innerlijke Kind 4-daagse te Orval is er heel wat bewogen in mijn leven. Eerst en vooral merkte ik een verandering op bij mijn kinderen ( 22 en 20 jaar) die nog thuis woonden. Door mijn veranderd gedrag begon mijn zoon meer verantwoordelijkheid te nemen en mijn dochter begon zich heel fel af te zetten tegen mij.
Vanuit een hervonden innerlijke rust kon ik nu alles laten gebeuren. Ik voelde en wist diep van binnen dat deze bewegingen noodzakelijk waren voor hun groei.
De mooiste ervaring was een 6-tal weken na de cursus. De verbinding met mijn ouders was altijd van op een afstand. Het was moeilijk om bij hen thuis te komen. Ik hield mij altijd heel sterk en voelde me een vreemde eend. Na de Innerlijke Kind- 4 daagse, is mijn besef hier omtrent geheel anders geworden. Nu 6 tal weken later zie ik mijn ouders zoals ze werkelijk zijn. Mijn moeder, de vrouw die me baarde en alles gedaan heeft zo goed ze kon en mijn vader, de man die ik nu groots kan zien, in zijn stilte en in zijn kracht. Het belangrijkste is dat ik voel dat er een verschuiving heeft plaats gevonden. Het is leuk om mezelf " dochter van " te voelen en af en toe eens te mogen "klein" ;) zijn bij mezelf. Het in de wereld staan vanuit mijn volwassenheid, maakt dat ik me krachtiger voel en meer zelfvertrouwen ervaar.
Ik dank jullie voor de inzichten en de steun die ik heb mogen ervaren."
Fabienne, Brugge

"Sinds ik van de cursus terug ben, heb ik veel gevoeld en gedacht. Veel over mezelf, verleden, heden en toekomst diende zich aan. De intensiteit van deze cursus is niet te onderschatten. Heerlijke vrolijke momenten vermengden zich met intens verdriet, diepe woede en warme aanwezigheid. Ook het innerlijke genoet, he samen zijn en de aanpak per individu raakten me diep. Het is de beste reis die ik ooit gemaakt heb. Een reis zo diep in mezelf en zo verrijkend! Ik weet nu welke weg ik mag bewandelen. Niet het pad buiten me, maar het pad naar binnen. Ik leef en ik weet dat ik nu elk moment op mijn manier leef. Stap voor stap en ik heb er een goed gevoel bij! Dankjewel."
M., Deurne

"De cursus zindert nog lekker voort in mij. Ik wil graag met jullie delen dat het ook mijn gezin treft. Het doet goed om te horen dat mijn man zegt dat er een last van zijn schouders valt na mijn verhaal. En het is heerlijk om mijn kinderen het liedje 'I love you forever' te horen nazingen in hun bed. Dan denk ik steeds aan je, Griet. Ik heb enorm genoten van jullie aanwezigheid, van jullie liefde en hulp. Nogmaals bedankt en ik wens jullie nog vele mooie en liefdevolle momenten!"
I., Antwerpen

"Ik wil jullie vanuit het allerdiepste van mijn hart bedanken voor de mooie dagen, voor de troostende woorden, voor het begrip en de welgemeende empathie van jullie!
Ik zal het afgelopen wk nooit meer vergeten, het heeft een ware afdruk op mezelf achtergelaten. Het was zo treffend ! Knap van jullie dat jullie na een dag reeds zulk inzicht over een ander mens bezitten ! Wat een gave !
Het is met momenten enorm beangstigend geweest en heel confronterend maar uiteindelijk heelt het wel degelijk...ik slaap beter...terwijl ik vroeger minstens 8u nodig had en nog moe uit mijn bedje kwam , was ik deze week veel helderder bij het wakker worden....de brandende ogen waren verdwenen ...vermoedelijk verkwik ik nu wel in mijn slaap....ik heb van jullie de boost gehad die ik al die tijd zocht .... ik meende het onbereikbare na te streven ....niets is minder waar ...ontelbaar maal dank voor het afgelopen wk."
- Anja S.

"En dan de tijd na de 4-daagse in Orval. Amai, wat een impact. Ik ben genezen!!! Sinds de 2de dag in Orval kende ik me mezelf al niet meer. Ik had schrik dat dat de sfeer en de groep was en dat ik het thuis en al de beslommeringen die erbij horen terug kwijt zou raken, maar is niet waar. Ik voel me nog altijd even krachtig en energiek. Stroming, stroming, stroming... Het weekend erna heb ik heel bewust nog geen computer en gsm aangezet en heb ik samen met P. dingen besproken, opgeschreven, in vraag gesteld, gespiegeld,... Op dat gebied heb ik een echte vriend aan hem. Alles is bespreekbaar en dat in vertrouwen en eerlijkheid. We motiveren elkaar om onszelf te zien.
Ik heb ook helemaal niet het gevoel dat het gevoel van de week wegebt. Ik voel het ook naar andere mensen toe, ik heb me niet meer eenzaam of in de put gevoeld. Ik LEEF TERUG en dat vanuit een ongedwongen zijn. Het is of ik herboren ben, op ontdekkingsreis ben.
Hoewel mijn ziektebeeld ups en downs kende, ging het altijd over meer of minder vermoeid. Nu voel ik me 's avonds (laat!) moe, maar zeker niet vermoeid. Ik sleep me niet meer, geen stokjes meer tussen mijn ogen.
P. vroeg me na een week of ik dat zo durfde zeggen dat ik genezen was. En ik kan daar vol zekerheid en vertrouwen 'ja' op antwoorden. Herval lijkt in mijn beleving niet meer voor te komen. Ik besef dat ik niet te veel hooi op mijn vork mag nemen en dat ik voor zaken als lawaai, drukte en rust gevoelig zal blijven. Maar al opbouwend en ontdekkend, tast ik nieuwe grenzen af. Ik voel hierbij ook helemaal geen angst, maar wel een vertrouwen dat het goed komt en nieuwsgierigheid naar wat ik ga tegenkomen..
Grappig is ook dat nu ik me genezen heb verklaard, mensen in mijn omgeving en meer bepaald mijn ouders zich heel zorgzaam opstellen: dat ik toch niet te veel hooi op mijn vork moet nemen, het rustig aan doen. Nu ik genezen ben, gaan ze voor me zorgen.. Dat is straf. En toen ik het nodig had was dat eerder een vechten voor wie ik was met mijn beperkingen. Dan was rustig aan doen er niet bij: ik moest mijn hoofd niet laten hangen, zij waren ook moe,...
Met D. en zijn zoon mee naar het zwembad geweest en daar heb ik gespeeld zoals ik in mijn kinderjaren niet gedaan heb. Omdat ik al jong geopereerd ben aan mijn oren en buisjes heb gehad, mocht er geen water in mijn oren. Daarbij ook mijn slecht gevoel als mijn oren afgesloten werden. Moeilijk als je gaat zwemmen. Nu heb ik mee op banden geklauterd, mekaar erop getrokken, eraf geduwd, omgeslagen, kopjes onder... Heerlijk. Niet hoeven nadenken of iets wel kan of past, maar vanuit een gevoel 'he, dat lijkt me leuk, ook proberen'.
Ik wil heel graag R.'s zoon van 9 jaar beter leren kennen. Die is heel ongedwongen, zonder angsten en daar wil ik van leren. Daarnaast zit ik duidelijk in transformatie en heb ik momenteel geen nood aan een partner omdat ik nog veel tijd en ruimte wil stoppen in mezelf leren kennen.
Een besef dat ik nu ook mee draag is dat mijn jeugd gestopt is op mijn 10e jaar en dat ik heel veel kinderen in mijn omgeving heb die 9 jaar zijn. Het lijkt of ik zo de kans krijg om mijn jeugd met hen te herbeleven. Daarbij komt ook dat ik tijdens de schrijfoefening er niet direct een leeftijd kon op kleven maar dat ik de vraag kreeg waarom ik het getal 9 vormde. Toen jij, Remke vertelde dat ik de foto moest kiezen die het dichts bij mijn kindstuk voelde, bleek achteraf dat ik daar ook 9 jaar op was. Veel puzzelstukjes die samen een mooi geheel vormen.
Ik vind het fantastisch om te zien hoe P. openbloeit: van durven dansen, terug piano spelen, ontbloot rondlopen, mensen aankijken, huis (en leven) inrichten, openstaan voor veranderingen, wildkamperen (ik ben een keer meegeweest, leuk, en dan die sterrenhemel en zonsopgang...) allemaal zonder zijn strenge criticus. In korte tijd heeft hij al zoveel stappen gezet. Ik voel me blij en ook fier voor hem. Hij is een soort zielsverwant voor mij. Zo'n diepzinnigheid en op dezelfde lijn zitten heb ik nog met niemand gehad.
En is het wel vanuit een goede basis? Ik weet nu dat mijn valkuil aandacht is: een man geeft me aandacht, dus ik denk dat ik verliefd ben, dus dan komt er seks bij te pas en zie ik ons samen oud worden. Pats, die ballon is dus doorprikt, maar hoe zit het dan wel?
Zoveel stroming, goed gevoel, dankbaarheid, liefde,...
Maar ik wil graag nog verder werken aan mijn kwetsbare stukken. Daar in alle zachtheid en liefde mee om leren gaan en eens het geheel afwerken. Geen verborgen stukken meer laten.
Ik ben er klaar voor.
Dikke, warme knuffel en heel veel liefde,
L."